Σάββατο 15 Μαΐου 2010

Για την γιορτή σου...



Μάννα... στο χρωστούσα για την γιορτή σου! Δεν ήρθα... Δε σε γιόρτασα...

Τα ιστιοφόρα, το κορίτσι της θάλασσας της Χαρούλας Ηλία - Φράγκου, της φίλης μου... όλα για σένα, έστω και καθυστερημένα।

Δεν προλαβαίνω, μάννα!

Ζω όμως! Νιώθω σα να είμαι στη σκηνή της ζωής, κι ας κουράζομαι πολύ! Είναι μια εμπειρία πρωτόγνωρη। τείνω προς το : "Με γεμίζει και μ' αρέσει!"

Θά ' ρθω μάννα, θα ' ρθω! Με την πρώτη ευκαιρία! Θα με φέρει η θάλασσα...