Σάββατο 10 Απριλίου 2021

Στην Αφρούδω, την άγνωστη ηρωίδα !!! ΠΟΙΗΣΗ ΓΙΩΤΑΣ ΣΠΑΝΟΥ - ΣΤΡΑΤΗ

 Η Γιώτα η φίλη μου, σε ΤΙΜΗΣΕ, πάλι, Μάννα!

***

9 Μαρ 2021

Αφρούδω, η άγνωστη ηρωίδα !!!

 

 Στην Αφρούδω,  την άγνωστη ηρωίδα !!!



                         (Φωτο-σύνθεση Υιώτας. Αύγουστος 2020)

και σε όλες τις ηρωίδες  

των δύσκολων χρόνων!!!

 +++++++++++++++++++++


Πόσες πολλές ήταν 

και πόσες που δεν τις γνώρισε!

Να σφίξουν το χέρι ή να αγκαλιαστούν

δίχως μιλιά,

παρά μόνο με ερμητικά σφιχτά χείλη

και νοτισμένα μάτια...


Ας ήταν να γνωριστούν όλες οι ψυχές,

να ερμηνεύσουν 

την αφόρητη Δυστυχία των πολέμων,

την ατέρμονα Απελπισία των μανάδων,

ας ήταν 

να εξαφανίσουν τον ζωντανό Θάνατο...

 

Είθε να φτερουγίζουν καλόγνωμα

για τις αμαρτίες των "Προεστών του Κόσμου",

όπου 

ένα ουράνιο τόξο

δεν είναι αρκετό να διώξει τα βροχερά σύννεφα

των οδυρμών,

και να καθαρίσει τους ερυθρόχρωμους ποταμούς

του αδικοχυμένου αίματος...

 

Απαλά, 

ένα χάδι στέλνω, με ζεστή την παλάμη,

και για μία άλλη προσφιλή ηρωίδα,

-ίσως να αναγνωρίσει η μία την άλλη- 

που χώρεσε την γη

για να ενώσει 

τους ωκεανούς

μιας δίφορης δημιουργίας.

 

Η θύμηση, ας είναι δροσιά στα πικραμένα χείλη.

Ας είναι μέλι στις ανείπωτες ευχές.

Δεν είναι όλες οι καρδιές στείρες.

Δεν είναι όλες οι ψυχές αγέρας αθώρητος...

 

Οι αναμάρτητες αμυγδαλιές, 

συνεχίζουν

την πάλλευκη ανθοφορία τους.


(03-02-21)             +++++++++++++++++++++++++


Πάντα με την σκέψη μου και την αγάπη μου,

Υιώτα   "Αστοριανή"

που πλέον δεν ζει στην Αστόρια...


***

ΥΓ. Να "χωρέσω" εδώ και το ζωντανό όνειρο και τα λόγια σου... στις 7 Απριλίου, ξημερώματα Τετάρτης, μετά το τηλεφώνημα... της σύμπτωσης με την κορνίζα... και μετά η τέντα... και οι κρίνοι σου που με καλούσαν για φωτογράφιση... ΕΚΕΙ.

Κι ύστερα σου λένε, πως δεν υπάρχει τίποτα, μετά θάνατον!

Ας τους, να λένε, Μάννα μου!

Δευτέρα 11 Ιανουαρίου 2021

2021

  2021 και η google μας ενημέρωσε πως θα διαγραφούν λογαριασμοί που είναι ανενεργοί, πάνω από δυο χρόνια.

Τρέχα γύρευε, τώρα.

15 χρόνια δουλειάς, (ήμαν νια και γέρασα) με κόπους και πόνους, δεν τα διαγράφεις, έτσι, απλά, κυρία google.

Ζωή απ' τη ζωή μας, σου χαρίσαμε... και δεν έχασες!

Κι ότι μας χάρισες, έτσι απλά: "θα το διαγράψεις".

Σαν να μην υπήρξαμε...

Υπήρξαμε όμως και θες δε θες, κάποιοι θα μας θυμούνται και χωρίς τα ενθύμια.

Έδωσες και προθεσμία: 21/1/21 !

Ότι μπορώ, κι ότι προλάβω, σε καιρό που τρέχουν πολύ σοβαρότερα προβλήματα, για όλον τον κόσμο.

Έτσι, για να μην πω, πως δεν προσπάθησα, αφού είμαι ακόμα ζωντανή.

Νιώθω πως μου χρωστάς, δεν σου χρωστάω...

Πάνω από 150 blog, εργατοώρες... βάλε και 24ωρα ολόκληρα (συχνάκις)

περαστικό κυκλάμινο του βουνού, εκ Πηλίου ορμώμενο...

Θες δε θες, θα με θυμάσαι.