Γράμμα στη μάννα με ... 2ν (συνέχεια): ;

ΠΟΙΗΜΑ - ΑΦΙΕΡΩΣΗ της Υιώτας Στρατή

ΣΤΗΝ «ΜΑΝΝΑ ΜΕ ΔΥΟ Ν»
και
στις Μάνες του Κόσμου, που έφυγαν...
*********

Της Κυρ-Αφροδής (03/29/09)

Χώμα νωπό,
με αγιασμό,

με γύρη από γαζίες.
Διαπερνά ο στεναγμός

κοίτη από κυπαρίσσι.
Το λευκο-σέντονο υγρό,
λίμνη γεμάτη δάκρια.
Πνίγετ’ η έσω σιωπή.
Πόδια και χέρια τρέμουν.
Βαρύς ο αναστεναγμός,
σπάζει ο λυγμός στη μέση.
Στ’ άγγιγμα κρύου μάρμαρου
χείλη ανατριχιάζουν…
-Πώς δεν ακούς το θρήνο μου,
Μάννα,
γλυκιά μου Μάνα!
Τώρα, που μάνα έγινα
και τη καρδιά σου νοιώθω
να ξεριζώνεται εντός,
στα σωθικά του πόνου,
πες μου πιο άστρο ν’ ασπαστώ
νάρθει να σε χαϊδέψει
στις ώρες περισυλλογής,
στις νύχτες της ξαγρύπνιας;
Στείλε μου μήνυμα!
Η πνοή του νοτισμένου αγέρα,
πάνω στο μέτωπο
ας είν΄ το τρυφερό φιλί σου.
Τώρα που ένα έγινες
στο σώμα της ελπίδας
ξεπήδησε σαν της πηγής
τη δροσισμένη ανάσα...
Φλόγες στα μάτια η μνήμη σου!
Ο ουρανός, ραγίζει.
Στείλε ευχή,
η αγάπη σου να με τυλίγει,
Μάννα!

Σάββατο 20 Μαρτίου 2010

;