Η Αλήθεια πονά - Γράμμα στη Μάννα με 2ν
Είναι περίεργο να διαβάζεις ένα δικό σου πολύ ξεχασμένο και παραμελημένο βιβλίο...
Αυτό το βιβλίο ποτέ δεν το αγάπησα, γιατί με είχε φιμώσει πολύ, τότε...
Ε, στην τρίτη έκδοση, πρόσθεσα κι άλλη ύλη και μου έπεσε πιο ελαφρύ.
Άσε που πλήρωσε άλλος και δεν ζορίστηκα όπως στα άλλα!
(Γειά σου Λευτέρη Καπώνη! Να είσαι πάντα καλά! Υγεία και επιτυχίες!)
Ένιωσα όμως πολύ τρυφερά διαβάζοντάς το, μετά από δώδεκα χρόνια.
Εγώ δεν έχω άλλο αντίτυπο. Ευτυχώς είχε ένα ο γιος μου!
Αυτές τις μέρες μάννα, δεν ξέρω γιατί έβγαινες κι εσύ στην σκηνή...
Δεν άφησες τον παππού μόνο του να πρωταγωνιστήσει...
Σα να ζήλεψες, σα να με προκαλούσες.
Θα τα γράψω όμως, άλλη στιγμή.
Τώρα θα θυμηθούμε την επανάσταση της δεύτερης έκδοσης και μετά να κάνω και την επανάστασή μου πηγαίνοντας στο νέο μπλογκ.
Προχθές, που χάλασε ο καυστήρας κ.λ.π. (τα γράφω στου παππού)
Είναι περίεργο να διαβάζεις ένα δικό σου πολύ ξεχασμένο και παραμελημένο βιβλίο...
Αυτό το βιβλίο ποτέ δεν το αγάπησα, γιατί με είχε φιμώσει πολύ, τότε...
Ε, στην τρίτη έκδοση, πρόσθεσα κι άλλη ύλη και μου έπεσε πιο ελαφρύ.
Άσε που πλήρωσε άλλος και δεν ζορίστηκα όπως στα άλλα!
(Γειά σου Λευτέρη Καπώνη! Να είσαι πάντα καλά! Υγεία και επιτυχίες!)
Ένιωσα όμως πολύ τρυφερά διαβάζοντάς το, μετά από δώδεκα χρόνια.
Εγώ δεν έχω άλλο αντίτυπο. Ευτυχώς είχε ένα ο γιος μου!
Αυτές τις μέρες μάννα, δεν ξέρω γιατί έβγαινες κι εσύ στην σκηνή...
Δεν άφησες τον παππού μόνο του να πρωταγωνιστήσει...
Σα να ζήλεψες, σα να με προκαλούσες.
Θα τα γράψω όμως, άλλη στιγμή.
Τώρα θα θυμηθούμε την επανάσταση της δεύτερης έκδοσης και μετά να κάνω και την επανάστασή μου πηγαίνοντας στο νέο μπλογκ.
Προχθές, που χάλασε ο καυστήρας κ.λ.π. (τα γράφω στου παππού)
